Sinterklaas in Zuid-Afrika

Allereerst wil ik iedereen bedanken die op deze reis blog een berichtje achterlaat, leuk om jullie meeleven te ervaren. Ook iedereen die een kaart of brief heeft gestuurd, bedankt! Het is heel leuk om hier post te krijgen uit het verre noorden ;-)

We zijn hard aan het metselen en de buitenmuren zijn bijna af. We moeten dan nog een tussenmuur metselen om te zorgen dat het twee kamers worden. Als het metselwerk klaar is kan er begonnen worden met het stuken van de muren, er gaat iemand komen die er verstand van heeft en wij zullen hem dan assisteren, en er hopelijk nog wat van leren. Nu ik toch een beetje aan het dichten ben…. Afgelopen maandag was het sinterklaas, nou hier ook een beetje hoor! Anne Marie heeft uitgelegd dat wij in Nederland sinterklaas hebben, en dat er dan veel surprises worden gemaakt. Al de oudere jongens hebben 30 Rand gekregen om een cadeau en een surprise te maken. Maandagavond was het dan zover, het heerlijk avondje was gekomen en de maan scheen door de bomen. In de huiskamer van het kinderhuis verzamelde zich al de oudere jongens en nadat Anne Marie het ontstaan van sinterklaas had verteld kon het uitpakken beginnen. Het waren wel cadeau ’s maar niet echt surprises, twee jongens hadden hun cadeau creatief ingepakt de andere hadden een schoenendoos of een tas waar het cadeau inzat. Volgend jaar zal het waarschijnlijk beter gaan het was in ieder geval een gezellig avondje:)

Nu even iets wat minder gezellig is, het verhaal van Chris. De afgelopen dagen zwierf er een jongen door de straten rond het kinderhuis, deze jongen was dus Chris en hij is 15 jaar oud. Hij is uitgenodigd om zijn verhaal te doen en dan te kijken wat er voor hem gedaan kan worden. Chris woonde bij zijn moeder tot z’n twaalfde, zijn moeder is toen overleden. Zijn broer heeft hem toen het huis uitgejaagd en is daar blijven wonen. Gelukkig kon hij bij een vriendje terecht en hij heeft daar tot een aantal dagen terug gewoond. Die familie en dat vriendje zijn verhuisd naar een plek hier ver vandaan en hij mocht niet mee. Zo is hij dus op straat terecht gekomen. Hij heeft nu toestemming gekregen om voor een korte tijd in het kinderhuis te wonen. Of hij langer mag blijven hang af van de familie die hij nog heeft. Er gaat nu onderzocht worden of zijn verhaal de waarheid is, je moet gewoon alle verhalen controleren want er zijn er ook bij die van het kinderhuis willen profiteren. Als hij nog familie heeft waar hij veilig bij is zal hij daar naar toe moeten, heeft hij helemaal niemand of is de situatie gevaarlijk voor hem dan zal hij waarschijnlijk langer mogen blijven.

Het is deze week zwemvierdaagse:) bij huize Griffioen. Vier dagen lang komen er verschillende groepen kinderen uit de gehuchten en boerderijen rondom Kriel voetballen, netballen en zwemmen. Er word gezorgd voor een hapje en een drankje een compleet feest voor de kinderen. Sommige kleine kinderen zijn nog nooit zover van huis geweest zelfs de autorit hier naar toe is een belevenis.

De tandarts is langs geweest, hij kwam met een caravan. In deze caravan was een tandartsstoel gemonteerd en alle andere dingen die hij nodig had. Wel grappig om te zien een tandarts aan het werk in een caravan met op de achtergrond de bloemetjesgordijnen en ook de bekleding van de “wachtkamer” was nog in originele staat. Net als Nederlandse kinderen vonden de kinderen het hier ook niet zo leuk om naar de tandarts te gaan, sommige gingen zelfs voor de eerste keer in hun leven naar de tandarts.

Voor wat foto’s: http://www.bzeo.nl/shelterministries.htm