Een dagje weg

Vorige week vrijdag was de laatste dag dat de kinderen naar school moesten, ze moesten hun rapporten ophalen. Als je in de tijd van de examens vroeg hoe ging was het bijna altijd: It’s fine. Toen we de vrijdagochtend naar school reden was het achterin heel stil, ze waren toch wel een beetje nerveus of ze wel over zouden zijn. Alles bij elkaar hebben ze het best goed gedaan, er is er één echt blijven zitten en er waren er vier die vanwege hun leeftijd doorgezet zijn naar de hoge school. Omdat het leeftijd verschil in de klas anders te groot word, worden er kinderen doorgezet naar volgende klassen vanwege hun leeftijd. Nadat we weer thuis kwamen gingen de kinderen die weg gingen naar familie hun tassen pakken. Vooral de oudere kinderen gaan naar familieleden, soms moeders of vaders maar meestal ooms of tantes. Er word gekeken of de situatie daar wel veilig is voordat de kinderen er naar toe gaan. Er blijven ook kinderen thuis… kinderen die niemand hebben… kinderen die niet gewenst zijn door hun vader of moeder… kinderen die eigenlijk alleen op de wereld zijn, wat familie betreft. Echt heel triest sommige verhalen. Zo ook het verhaal van Chris waar ik het de vorige keer over had, het blijkt allemaal wel waar te zijn wat hij verteld heeft. Anne Marie is afgelopen zaterdag met Chris naar de omgeving gegaan om te kijken waar hij geleefd heeft met zijn moeder en later bij zijn vriendje. Er was inderdaad niemand waar hij terecht kan. In het huis van zijn moeder woont een oom van hem, het was dus niet zijn broer maar zijn oom die hem het huis had uitgejaagd. Het gebeurt heel vaak dat als een vader of een moeder overlijd dat de familie van de overledenen komt en de nabestaande weggejaagd en het huis en spullen overnemen. Anne marie is ook naar de hoge school in Kriel geweest om te vragen of Chris toch hier op school mag, en het mag! Chris zal deze vakantie wel heel hard Afrikaans moeten leren, Jelvin de oudste zoon van AM en JW gaat hem hier bij helpen.

Afgelopen maandag zijn we een dagje weggeweest. We zijn naar “de molen” in Pretoria geweest dit is een winkel waar ze ook een afdeling hebben met Nederlandse spullen. Anne Marie, Anke, Jelvin, Sylvanie met haar dochtertje danielle en zoontje emiel en ik zijn er naar toe geweest. Als je dan door de winkel loopt en dan opeens de rollen Bolletje beschuit en De Ruijter hagelslag ziet is dat toch wel apart. Allemaal lekkere dingen gekocht ze hadden er zelfs kruidnoten van AH! Na het winkelen zijn we naar een aquarium geweest, allemaal mooie vissen. Ze hadden er ook nog zeehonden, krokodillen en een pinguïn. Alles was niet echt goed onderhouden, ik denk dat er te weinig mensen komen om het goed laten draaien. Met het kaartje van het aquarium konden we ook nog naar een iets verder gelegen vogel park. Heel veel mooie vogels, allerlei kleuren en geluiden komen op je af als je langs de hokken loopt. De verzorger van de vogels nodigde ons nog uit om even bij de gieren in het hok te komen, wat zijn ze groot ik denk wel 75 centimeter hoog en ze kijken je zo lelijk aan. Na Het vogel park zijn we via een route langs een stuwmeer weer teruggereden naar huis. Het was heerlijk even eruit, je voelt je even een toerist.

Nog even een update van de bouw, ik ben bezig met de tussenmuur te metselen en ze zijn nu ook begonnen met het stuken van de buitenmuren. De man die de muren stukt is ook een triest verhaal, hij heeft aids en zondag lag hij nog in het ziekenhuis voor nieuw bloed en dinsdag is hij begonnen met stuken. Hij doet heel rustig aan en ook geen hele dagen want dat houd hij niet meer vol.

Voor wat foto’s: http://www.bzeo.nl/shelterministries.htm