Vakantie!

Vanaf vorige week woensdag tot vrijdag zijn we op een korte vakantie geweest in de drakensbergen in de provincie Kwazulu-Natal. Eigenlijk was dit een gecombineerd reisje, we brachten Abel en Pumu naar de ouders van Abel en er was een kleine vergadering over de gang van zaken, hier hebben we een nachtje extra aan vast geplakt als kleine vakantie. Maar eerst wat hier aan vooraf ging. In het begin van het jaar zijn Abel en Pumu vanuit Kwazulu-Natal hier naar toe gekomen. Ze zijn aan het werk gegaan in het centrum van Thubelihle, ze vangen onder andere kinderen op na schooltijd die willen spelen of huiswerk willen doen, ook is er een voedselprogramma waar een aantal kinderen aan meedoen die te weinig, of slecht voedsel krijgen. Abel is ook een voorganger van een kerk in één van de boerengehuchten vlakbij Thubelihle. Via contacten met een voorganger uit Winterton is Shelter Ministries in contact gekomen met dit echtpaar en hun twee kleine kinderen. Omdat ze geen van beide nog geen rijbewijs hebben is het plan gerezen om ze te brengen en er dan gelijk een evaluatiegesprek met de voorganger in Winterton aan vast te plakken. Na een reis van ongeveer zes uur kwamen we bij de kerk aan en ontmoeten we de voorganger. Nadat we alle spullen die we meegenomen hadden(kleding, knuffels, eten, snoep)uitgeladen hadden kon de vergadering beginnen. Conclusie was dat alle partijen blij waren met de samenwerking en dat ze uitzagen naar het volgende jaar waar ze weer zoveel mogelijk kinderen hopen te bereiken met voedsel, liefde en het evangelie. Na het afscheid nemen vertrokken we naar de ouders van Abel, ze wonen redelijk dicht in de buurt van Winterton maar wel midden op het platte land. Na het uitrijden van een lang hobbelig pad kwam de rondawel van de familie van Abel en de andere huisje van klei en stro in zicht. We werden hartelijk begroet met een afrikaans drukkie door de moeder, zus en jongere broertje van Abel. Oma kwam ook met moeite uit het huisje om ons te begroeten ze was al 92 en had moeite met lopen. Wat is dat toch bijzonder om echt bij de mensen thuis te komen, te zien hoe ze leven in die huisjes van klei en stro, echt mooi. Nadat we in één van de huisjes wat hadden gedronken namen we afscheid en vertrokken naar ons huisje gelegen op het vakantiepark Drakensville.

De volgende dag vertrokken, we na een heerlijk ontbijt met onder andere warme worstjes, met de auto om een tocht te maken naar de Drakensbergen. Het was een hele mooie tocht door het bergachtige Zululand. Overal kleine ronde hutjes en huisjes met kleine stukjes land eromheen waar de mensen voor zich zelf hun groentes verbouwen. Bij de meeste plekken waar de mensen wonen hebben ze ook een kleine lage hut gebouwd, dit is voor de voorvaderaanbidding. Het bijgeloof in voorvaderen is nog heel sterk in Zuid-Afrika, de mensen bouwen dan zo’n hutje bij hun eigen huisje waar hun voorvaderen dan aanwezig zouden zijn. Na een tijd komen we aan het eind van de weg en hier is een hotel gebouwd vlak tegen de onderkant van de steile Drakensbergen. Als je over deze bergen zou klimmen ben je in Lesotho dit is een klein land in Zuid-Afrika, omdat het net iets te warm was zijn we er maar niet overheen geklommen maar lekker aan deze kant van de bergen gebleven. We hebben een kleine tocht naar een waterval gemaakt, daar even gerelaxt en toen weer terug naar de auto. Op de terugweg zijn we nog even bij een paar souvenirwinkels gestopt, ik was weer echt lekker Nederlands bezig, kijken, kijken maar niet kopen. Ook het wafelhuis een stukje verder op werd vereerd door een bezoek door ons, we hebben hier heerlijke wafels met heerlijke vulling op. Toen we weer terug bij ons huisje waren hebben we lekker rustig aan gedaan en rond een uur of zes de braai aangezet, heerlijk gegeten en toen naar bed toe, een mooie dag was weer voorbij.

Vrijdag de terugtocht, het was vreselijk, maar het begon vroeg in de ochtend eigenlijk al. Om het zo maar is te zeggen, mijn maag was in staking en hij stuurde alles retour tot drie keer toe! Ik zal er verder niet over uitweiden maar ik was blij dat we weer thuis waren. Het was heerlijk om even op vakantie te gaan uitgezonderd de terugtocht.

Dit keer niet zo veel foto’s, ik krijg de foto’s van me ene toestel er niet af want dit is een oud toestel en mijn laptop herkent hem niet. http://www.bzeo.nl/shelterministries.htm