De eerste dagen

Maandag is dan eindelijk het avontuur begonnen. Nadat ik door mijn ouders en zus naar het vliegveld in Brussel ben gebracht, stijgt het vliegtuig om vijf over twee op. We vliegen eerst naar Ivoorkust en dan na een stop van ongeveer een uur vliegen we verder naar Lome de hoofdstad van Togo. Paspoort controle en douane verloopt goed en ook mijn koffers komen gelijk aanrollen als ik mij bij de bagageband meld. We worden opgevangen door mensen van Mercy Ships en als de groep compleet is vertrekken we naar de haven. Als we in de haven rijden en een hoek omslaan ligt daar opeens het grote witte schip, mijn thuis voor de komende ze maanden! Er wacht ons een warm welkom hier in Togo, ongeveer 30 graden om tien uur s 'avonds. Maar ook het welkom, en de begeleiding op het schip is goed. Er moeten eerst een aantal formulieren worden getekend voordat we naar onze cabins kunnen. Tijdens het invullen word ik nog even welkom geheten door twee Nederlanders, leuk! Ik lig onderin het schip op deck 2 in een twee persoonskamer. Mijn kamergenoot komt uit Cameroen. Het schijnt niet zo'n beste kamer te zijn word me van te voren gemeld, en dat kopt ook wel het is er warm en er is veel geluid van de generators. Niet zo'n best nachtje maar dat went waarschijnlijk nog wel, er werd ook nog gezegd dat ik later misschien nog moet verhuizen.

Hoe is dat dan tussen al die Engelssprekende, best wel lastig moet ik zeggen. Het verstaan gaat wel, je volgt wel waar ze het over hebben, maar de stap te zetten om het zelf te gaan spreken die is best wel groot. Ik had hier van te voren al over nagedacht dus het komt niet als een verrassing, in het begin heb je gewoon wat minder contact door het Engels. Je bent ook wel anders door het feit dat alles nieuw is, je moet alles uitvinden en uitzoeken je weet niks. Kortom, je komt jezelf even tegen maar dat kun je van tevoren bedenken en je er dus op instellen. Allemaal uitdagingen en grenzen die kunnen worden verlegd;-)

Het is nu dinsdag middag en ik heb zo een bespreking op de werkvloer over wat er van mij verwacht word. Vanochtend heeft Jeroen me meegenomen naar een plaatselijke markt. Wat een indrukken! Veel mensen, veel kippen en vissen, veel kleuren en geuren, sommige lekker maar ook veel wat minder. Er kwam ook nog een vrachtwagen achteruit de markt straat inrijden! Je moet dan maar aan koninginnedag denken, aan de rommelmarkt op het marktplein, dat er dan een vrachtwagen tussen de kleedjes doorgaat rijden... Hij raakte hier en daar een parasol of een mand, en kippen werden bijna ter plekke van het leven berooofd, terwijl ze levend natuurlijk lekker vers blijven. Na deze ervaringen pakte we onze fietsen en zijn we teruggereden naar het schip.

Het is vandaag woensdag en vandaag kreeg ik te horen dat we eerst naar de Canarische eilanden zullen varen voordat we naar Guinee gaan. Ongeveer 15 juni verlaten we Togo en varen in ongeveer tien dagen naar Tenerife daar gaan er mensen van het schip. Dan varen we door naar Grancanaria om daar een droogdok in te gaan voor onderhoud aan het schip. Als dat gebeurt is varen we weer naar Tenerife om weer mensen op te halen, en dan door naar Guinee waar we ongeveer halverwege augustus zullen aankomen. Ik weet niet of ik alles goed heb begrepen, maar dit gaat het ongeveer worden.

Vrijdag start ik met werken in de keuken, zaterdag en zondag werk ik dan ook , en dan ben ik twee dagen vrij en dit wisselt elkaar steeds af.

Hierbij weer de link naar de foto's: http://www.bzeo.nl/mercyships.htm ik weet nog niet wanneer ik de foto's er op krijg.