Screeningday Conakry Guinee - Reisverslag uit Conakry, Guinea van Elbert Lindhout - WaarBenJij.nu Screeningday Conakry Guinee - Reisverslag uit Conakry, Guinea van Elbert Lindhout - WaarBenJij.nu

Screeningday Conakry Guinee

Blijf op de hoogte en volg Elbert

08 September 2012 | Guinea, Conakry

Het is vandaag de grote dag, screeningsdag!! Om kwart voor vijf in de morgen begint mijn dag want om half zes vertrekken we naar de screeningsplaats. We vertrekken in twee groepen, ik zit met het marketing team in de eerste groep. We rijden met 15 voertuigen met elk ongeveer negen mensen door de donkere stad. Als ze ons hebben afgezet zullen ze de tweede groep gaan ophalen, in totaal zullen er rond de 450 vrijwilligers meewerken aan de screeningsdag. De screeningsdag is het grootste event tijdens een fieldservice, het vraagt een hele goede en grote organisatie!
Ik zal nu eerst beschrijven hoe een screening eruit ziet voor een patiënt. De screeningsplaats is in het midden van de stad en de plaats word people palace genoemd. Het is een heel groot gebouw met drie vloeren en veel grote zalen, ideaal dus voor de screening. Voor het gebouw ligt een groot plein en alles is afgeschermd met hekken. Als we aankomen staat er al een enorme rij met mensen voor de poort. Als rond half zeven de poort open gaat vind daar de eerste screening plaats, als je je meld met hoofdpijn dan kom je het terrein nog niet eens op. Veel mensen worden wel binnengelaten en in een grote rij gezet voor de pre-screening. Bij de pre-screening worden de patiënten die echt niet geholpen kunnen worden eruit gefilterd. Voordat ze het terrein weer verlaten komen ze langs het prayerstation en is er de mogelijk om samen te bidden. Mensen die door de pre-screening komen melden zich in het gebouw bij het registratiestation, daarna gaan ze door na het historystation waar gevraagd word naar hun medische geschiedenis. Alles word opgeschreven op een formulier wat ze al bij het registreren hebben ontvangen. Vanuit het historystation gaan de patiënten alle kanten op. Er zij diverse specifieke stations voor de diverse patiënten. Onder andere Orthopaedic voor alle problemen met de benen, Maxillofacial voor de grote gezwellen in het gezicht of nek, Plastics voor onder andere brandwonden, General voor bijvoorbeeld liesbreuken, VVF voor vrouwen die door de geboorte van een kind schade hebben opgelopen en daardoor incontinent zijn geworden, Eye en Dental patients. Het kan bij deze stations gebeuren dat ze een afspraak krijgen, dat ze voor vervolg onderzoek terug moeten komen, maar ook kan blijken dat ze toch niet geholpen kunnen worden. Vanuit al de verschillende stations komen ze allemaal weer bij elkaar op de begane grondvloer waar ze nog een aantal kleinere stations moeten doorlopen, er worden testen gedaan voor TBC en HIV/Aids, ze krijgen hier een patiëntenkaart, en er worden medische foto’s gemaakt. Bij de deur naar buiten volgt nog een laatste check of ze al hun papieren hebben en dan kunnen ze naar huis, sommige met een vervolgafspraak maar ook een heel aantal met op hun patiënten kaartje de datum van hun operatie, de hoop op herstel, in sommige gevallen op leven zal flink toegenomen zijn!
Maar wat heb ik deze dag gedaan. Ik was onderdeel van het marketing team als fotograaf. In de ochtend heb ik meegelopen met de 2 schrijvers van Mercy Ships. Het was hun doel om ongeveer 50 patiënten te traceren waar ze een verhaal over konden schrijven. Na het korte interview maakte ik een aantal foto’s van ze. Het was heel bijzonder om zo tussen de honderden patiënten rond te lopen die de meest verschrikkelijke tumoren hadden of ernstige waren verbrandt. Van te voren dacht ik dat het een heftig dagje zou worden maar het is me alles meegevallen. Ik voelde me comfortabel tussen al die mensen. Rond half drie waren we klaar en hadden we meer dan 50 patiënten geïnterviewd. Na een korte break ben ik gaan helpen bij de studio waar ze de medische foto’s maken. Niet als fotograaf, ik hielp de fotograaf met allerlei dingen. Ik haalde de patiënt op en liet ze zien hoe ze moesten staan, na de fotoshoot wees ik ze waar het laatste station is. Bij kleine baby’tjes van één twee maanden heb ik het mondje open gehouden als ze een gespleten lip of gehemelte hadden. Al deze foto’s worden gemaakt voor de chirurgen zodat ze zich aan de hand van de foto’s kunnen voorbereiden op de operatie. Ik vond dit ook heel leuk om zo met die mensen bezig te zijn!
Nog even wat cijfertjes, er stonden voor de poort ongeveer 4,300 mensen. Er zijn 200 mensen met een afspraak voor een operatie en 1000 mensen hebben een vervolgafspraak ontvangen voor nader onderzoek. In totaal hebben er 450 vrijwilligers meegeholpen, dit is inclusief de dayworkers die wilde meehelpen, veel van hun hielpen in de vorm van vertaler. Het was een intense dag, een bijzondere dag. Ik ben blij dat ik mee heb kunnen helpen. Een dag waarin wij als gezonde mensen misschien wel de vreemdelingen waren tussen al deze mensen met allerlei aandoeningen. Normaal was dat kind van 5 met die enorme tumor op zijn voorhoofd het middelpunt van de belangstelling. Vandaag waren wij als blanke dat tussen al die honderden, duizenden mensen. Dat kind met de tumor kijkt samen met zijn nieuw ontmoeten vriendjes, die allerlei andere aandoeningen hebben, naar ons en vandaag zijn wij het middelpunt van de belangstelling.
Groeten, Elbert

  • 08 September 2012 - 22:51

    Pa En Ma:

    Elbert,

    Dat was zo te lezen en te zien zeker een bijzondere dag, het is toch nog weer een heel stuk concreter hulp bieden dan aardappels schillen in de keuken:-)
    Komen die duizend mensen met vervolgafspraak nu de komende maanden naar het schip?
    Wij hopen dat je nog een paar goede weken in Guinee hebt, maar zien ook wel weer uit naar jouw thuiskomst.

  • 08 September 2012 - 23:17

    Adriana:

    Elbert,
    Wat is dit prachtig...! Geweldig, dat dit mogelijk is.
    Een beker koud water!
    Begrijp ik dat je langste tijd erop zit?
    Al het goede nog!
    Groet,
    Adriana

  • 10 September 2012 - 16:48

    Sjanie:

    Wat bijzonder om het verslag te lezen. De hulp die geboden wordt voor zoveel mensen, echt indrukwekkend. Wat is gezondheid toch onverdiende zegening.
    Wat moet er met de andere mensen, komen die ook nog aan de beurt?
    Gods zegen in alles toegewenst.

  • 10 September 2012 - 20:32

    Sandra Vv:

    bijzonder zeg om te lezen! succes nog en geniet ervan!

  • 12 September 2012 - 09:08

    Jan:

    Flinke verkeerschaos! Maar wat gaaf zeg dat zoveel mensen geholpen werden. Ben wel erg benieuwd hoe je het als fotograaf hebt gehad. Voelde je je niet vervelend om er foto's van te maken? En wat is je nieuwe taak? Blijf je in de keuken?
    Het ga je goed en miss kunnen we binnenkort ff bellen. Vergeet niet te stemmen he!! ;)
    hoi!

  • 20 September 2012 - 18:56

    Betty:

    Zo te lezen was dat een hele bijzondere dag! Geniet nog even en we zien je over 13 dagen:D....zoals je merkt ben ik weer terug uit Turkije, dus als ik nog een stukje voor je moet plaatsen, moet je het maar weer mailen! xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Elbert

Actief sinds 05 Okt. 2011
Verslag gelezen: 575
Totaal aantal bezoekers 39205

Voorgaande reizen:

02 April 2012 - 30 September 2012

Mercy Ships 2012

26 Oktober 2011 - 23 Januari 2012

Shelter Ministries Zuid-Afrika

Landen bezocht: